به دلیل علاقه فراوان پدر به ساحت مقدس امام رضا علیه السلام با عزیمت به مشهد تمام دوران کودکی و تحصیل و جوانیاش را که همزمان با قیام و مبارزه مردم علیه رژیم شاه بود، در این شهر سپری کرد. در دوران قبل از انقلاب، تحول فکری و اعتقادی او شروع شد و گرایش های مذهبی قوی پیدا کرد. در جلسات درس دکتر شریعتی در دانشگاه و آیت الله خامنهای در مسجد کرامت شرکت داشت. در تظاهرات، پیشاپیش صفوف حرکت می کرد و فیلم و عکس تهیه مینمود. ساواک بارها برای دستگیری مهدی نقشه کشیده بود اما هر بار با زیرکی نقشه های آنها را ناکام گذاشت.
پس از پیروزی انقلاب به عضویت سپاه درآمد. روحیه تشکیلاتی، برخورد خوب، رفتار متین و چهره گشاده او، فرماندهان وقت سپاه خراسان را بر آن داشت تا مسؤولیت دفتر فرماندهی سپاه استان را به وی محول نمایند. گرچه که در این ایام از صحنه نبرد دور بود اما به فعالیت هایی همانند سرکشی مداوم از خانواده شهدا، رسیدگی به فقرا و… می پرداخت. به عنوان یک پاسدار، بر خود واجب می دانست که دوره آموزش های نظامی را به صورت کامل بگذراند. به همین علت در سال ۱۳۶۰ یک دوره فشرده خلبانی و چتربازی و آموزش رزم چریکی را در تهران به صورت کامل فراگرفت و پس از اصرار چندباره او، در آبان همان سال به جبهه جنوب عزیمت کرد. وی را باید یکی از بنیانگذاران سازماندهی نیروهای خراسانی در جبهههای جنوب دانست. با آغاز جنگ تعداد زیادی از سپاه و بسیج خراسان راهی منطقه شدند. در کردستان با تشکیل تیپ ویژه شهدا توسط شهیدان بروجردی و کاظمی و کاوه، نیروها سازماندهی، اما جمع بیشتری از آنها در جبهه جنوب و به صورت نیروهای غیر سازماندهی شده و پراکنده فعالیت داشتند که فرماندهان سپاه قرار را بر این گذاشتند تا در ابتدا با تشکیل ۲ تیپ ۲۱ امام رضا (ع) و ۱۸ جوادالائمه (ع) بچه های خراسان سازماندهی شوند و نیروهای مازاد آن در لشگرهای دیگر ازجمله ۱۴ امام حسین (ع) موقتاً استقرار یابند. اولین گام شکل گیری تیپ تعیین فرمانده آن بود و او علیرغم میل باطنی و در مقابل اصرار فرماندهان ارشد، مسئولیت تیپ ۲۱ امام رضا علیه السلام را پذیرفت و با کفایت و نبوغ نظامی خود به سازماندهی این یگان رزمی پرداخت. در مدت کوتاهی، تیپ نظامی خود را آماده پذیرش مأموریت ساخت. اولین مأموریت مهم این یگان تازه تأسیس، پدافند منطقه عمومی بستان بود که در عملیات طریق القدس، در آذرماه سال ۶۰ آزاد شده بود. مسؤولین قرارگاه جنوب نقطه استقرار تیپ ۲۱ امام رضا (ع) را منطقه استراتژیک تنگه چزّابه قرار دادند و در همین ناحیه بود که در بهمن سال ۶۰ یکی از حماسه های ماندگار تاریخ دفاع ملت مسلمان ایران رقم خورد. اردیبهشت ۶۱ فرا رسید. همه یگان های مستقر در جنوب، خود را برای عملیات حساس و سرنوشت ساز فتح خرمشهر آماده می کردند. اندوخته های دفاع ایثارگرانه و دلیرانه رزمندگان خراسانی در تیپ ۲۱ امام رضا (ع) در تنگه چزّابه سبب شد فرماندهان نظامی و طراحان عملیات فتح خرمشهر از این تجارب بهره گیرند و مأموریت پدافند بخشی از منطقه عمومی خرمشهر را به این یگان واگذار نمایند. سرانجام در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۶۱ و در گرماگرم پیشروی رزمندگان برای برداشتن آخرین گام ها برای ورود به خرمشهر، زمانی که به همراه تعدادی از فرماندهان جهت بازدید از گردان های مستقر در خطوط مقدم به ایستگاه حسینیه رفته بود، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید و پیکرش در ایوان طلای صحن انقلاب حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد.