خوبان خراسانی – شهید حسن علیمردانی (۱۳۲۲ تربت جام – ۱۳۶۰ تنگه چذابه)

در روسـتای آغـل کمـر بخـش نصرآبـاد از شهرسـتان تربت جـام متولـد شـد. ۱۳ سـال بیشـتر نداشـت کـه فقـر شـدید او را بـرای کار بـه مشـهد کشـاند تـا شـاید بتواند، کمـی از نیـاز خانـواده را برآورده سـازد. پـس از مدتی به شـغل مکانیکی روی آورد. محـل زندگی اش زیرزمین کوچـک و محقـری بـود. ۲۷ سـاله بـود کـه بـا دختـر یکـی از آشـنایان ازدواج کـرد و حاصـل ایـن پیونـد سـه دختـر و یک پسـر است. سـال ۱۳۵۲ در سـفری که به عراق داشـت، بـا امـام آشـنا شـد و ایـن آشـنایی او را در راه انقلاب قـرار داد. تلاش وی در ایـن راه منحصر بـه پخـش اعلامیـه و اطلاعیـه و نوارهـای امـام نبـود، بلکـه او بـه روشـنگری در میان خانـواده و فامیـل پرداخت.

گاه شـب ها خانـواده را دور هم جمـع می کـرد و از رسـاله امـام مسـائلی را برای آنـان بیـان می نمود. انقلاب پیـروز شـد و او به قصـد پیشـبرد اهـداف انقلاب لبـاس مقـدس سـپاه بـر تـن کـرد. بـا آغـاز درگیری های گنبـد، راهـی این منطقـه شـد و در آنجـا رشـادت و ذکاوت او در مسـائل جنگـی کمـک زیـادی به فتـح گنبد کـرد. همرزمانـش می گوینـد از مهمتریـن عوامـل شکسـت محاصـره و فتـح گنبـد در درگیـری با منافقیـن، ابتـکار و شـجاعت او بـود. با شـروع غائلـه کردسـتان داوطلبانه بـه این خطه اعزام شـد و بارها در کنار چمـران مبارزه کـرد. بـا صفـای باطـن و دلسـوزی های پدرانـه اش همـه را مجـذوب کـرده بـود. وقتی جنگ شـروع شـد بـه مناطق جنوب و غرب کشـور اعزام شـد. زمانـی در بسـتان، گاه در شـلمچه، ارتفاعات الله اکبر و… بود. مقاومت وی در برابر مشـکلات و ازخودگذشـتگی، از او شـخصیتی کم نظیر سـاخته بود. فتـح ارتفاعـات الله اکبر بـه فرماندهی او و برخورد بـا میدان مین در حین عملیات و سـپس عبور دادن نیروهایـش از ایـن میـدان، بـدون خنثـی نمـودن مین هـا، برگ زرینی اسـت که از تـوکل او بر خـدا حکایـت می کنـد و این در حالی اسـت کـه کوچکترین آسـیبی به نیروهایش نرسـید. در آخریـن روزهـای زندگـی اش، فرماندهـی گـردان ثـارالله تیـپ امـام رضـا علیه السلام را بـر عهـده داشـت و در تنگـه چزابـه که از حسـاس ترین مناطق عملیاتی محسـوب می شـود، خدمت می کـرد. چنـد سـاعت قبـل از شـهادت به سـختی مجـروح شـد اما بـه لحـاظ اینکه نکنـد رفتنش خللـی در روحیـه نیروهـا بـه وجـود آورد، در خـط مانـد و فعالانه بـه نبرد ادامـه داد. سـرانجام در بعدازظهـر همـان روز یعنـی ۲۱ بهمن مـاه ۱۳۶۰ با اصابت تیر به قلبش به شـهادت رسـید و پیکرش در بهشـت رضا علیه السلام مشـهدمقدس به خاک سـپرده شد. خانـواده شـهید علیمردانـی علاوه بـر حسـن، ۲ شـهید دیگـر بانام هـای غلامحسـین و عباس را تقدیـم انقلاب کرده اسـت.