استاد پناهیان: تعریف انسان هنگامی که با خداست با وقتی که بیخداست، فرق میکند. انسان وقتی با خداست: موجودی است که عالیترین بهره را از عالم وجود میبرد و به بالاترین قدرت ها و لذت ها میرسد. و هنگامی که بیخداست: موجودی سرگردان است که به هر چیزی که میخواهد، نمیرسد و در نهایت کوهی از اندوه و حسرت است.
برچسباستاد پناهیان انسان بی خدا با خدا پبام معنوی حسرت یاران خراسانی
مطلب پیشنهادی
به یادم باش…
خدای من اولین روز سال معنویه. اول ماه رمضونی، اومدم با هم حرف بزنیم. آدم حسابیها گفتن ماه رمضونی لطف و کرمت مثل آبشار میریزه، سفره رحمتت پهنه. پس چراغ اول و خودت روشن کن و به یادم باش. روز اول ماه مبارک رمضان