مدیریت فرهنگی

در شگفتم از آدميزاد،كه آغازش نطفه اى است و فرجامش لاشه اى و در اين ميان انبار غائط است و با اين همه تكبّر مى ورزد! (ميزان الحكمه، ج ۱۰، ص ۲۳)

خوشا به حال آن كه به بندگان خدا نيكى كند و براى آخرت خود زاد و توشه برگيرد. (غررالحكم، ح ۵۹۵۵)

سه چيز، نشانگر درستىِ انديشه است: خوشْ برخوردى، خوبْ گوش دادن[به سخن]، و خوبْ پاسخ دادن (تحف العقول، ص ۳۲۳)

خردمندترينِ مردمان، كسانى اند كه بيشتر در عواقب كارها بينديشند. (غررالحكم، ح ۳۳۶۷)

مردم را در حقيقت، شتاب زدگى به نابودى كشانده است، و اگر مردم درنگ مى ورزيدند، هيچ كس نابود نمى شد. (المحاسن، ج ۱، ص ۳۴۰)

براى آنچه از دست رفته است اندوه به دلت راه مده، كه تو را از آنچه مى آيد باز مى دارد (غرر الحكم، ح ۱۰۴۳۴)

از افشای اسرار و ریاست طلبی بپرهیز که این دو به فلاکت می‌کشانند. (تحف العقول، ص ۴۸۷)

ملايمت و مهربانى با پيروان، از بزرگوارى طبع است. (غررالحكم، ح ۱۴۹۷)

جوانمردى در سفر عبارت است از : بخشيدن زاد و توشه[خود به همراهان] و خوش اخلاقى و شوخى كردن، به شرط آن كه معصيت خدا نباشد. (ميزان الحكمه، ج ۵، ص ۳۱۴)

خوش ترين زندگى، در قناعت است. (غررالحكم، ح ۲۹۱۸)