سفرنامه نیویورک

این‌بار حس ولایتی‌بودن بهم دست نداد. زمانی که مزدور منافق دلارمست پرید جلوی تریبون سازمان ملل. با عربده‌کشی نوشته‌های ولایتی را جرواجر کرد.کی؟ سال ۶۲.درست وسط جنگ ایران و عراق.چه قدرت و نفوذ و رانتی! یکی را اجیر کنی کافه را به هم بزند.
️ حالا بعد از چهل سال چطور؟به چه ذلت و خاری رسیده‌اند که آدمِ یک‌شان کاغذ سر دست می‌گیرد! گلعاد اردان سفیر اسرائیل در سازمان ملل.همین‌قدر خز و چیپ و غیرحرفه‌ای!
️ به قول آن سیاسی‌مردِ لندن‌نشین که:گمان می‌رفت اسرائیلی‌ها باهوش‌تر از این باشند و به این برهنگی بند را به آب ندهند!
️ کی جرأت داشت به این جرثومه‌ها بگوید بالای چشم‌تان ابروست؟ حالا برگه را از دستش می‌گیرند که این چه رفتار ناهنجاری است! ازش کارت طلب کردند؛ نداشت. زیر کتش را گرفتند پرتش کردند بیرون تا بهش حالی کنند کت تن کیه!
️ با این گل‌به‌خودی اسرائیلی‌ها نفهمیدم این سوتی، نتیجه اتاق فکرشان است یا از کارخودشونه آب می خورد؟