«باران» محلی برای تقویت آموزه های معرفتی دختران
وجود دغدغه فعالیت فرهنگی مشترک میان جمعی دوستانه از بانوان فارغ التحصیل حوزه و دانشگاه در زمینه کمبودهای فرهنگی، هویتی و معرفتی که جوامع دختران در آموزش های رسمی با آن روبرو هستند، در نهایت منجر به آن می شود که هر کدام از اعضای این جمع، با استفاده از تخصص های خود و البته همراه و همگام با سایر اعضا، اقدامات و فعالیت هایی را در قالب «مجموعه فرهنگی تربیتی دخترانه باران» آغاز کنند.
آغاز این مسیر در سال 1390 و با استفاده از ظرفیت مکانی مکتب رقیه (سلام الله علیها) شکل می گیرد که کلاس های آموزشی در این مجموعه تشکیل می شود. مخاطب این دوره ها عموما افرادی بودند که خود، تمایل به فراگیری داشتند و سعی شده بود طیفی میانه از مخاطبان برای این دوره ها انتخاب شود.
زهرا ثانوی گروسی، مدیر این مجموعه است، به گفته او در سال 1393 موقعیت مکانی این مجموعه از مکتب رقیه (سلام الله علیها) به مکان موسسه ضحی، در خیابان ابوذر غفاری مشهد منتقل می شود و از آن زمان، فعالیت های فرهنگی و آموزشی خود را در کنار آن مجموعه فرهنگی ادامه می دهند.
مخاطبان مجموعه فرهنگی تربیتی دخترانه باران، دختران بین سنین 8 تا 14 سال هستند که در قالب کلاس های آموزشی، اردوهای تفریحی و آموزشی و فعالیت های اجتماعی و هنری با این مجموعه ارتباط دارند.
کلاس های آموزشی این مجموعه شامل سرفصل هایی از قبیل مباحث معرفتی، سبک زندگی و فعالیت های هنری است. بخش های آموزشی در قالب بیان بخش هایی از تاریخ انبیا دنبال می شود. در سرفصل برنامه های این مجموعه، موضوعات احکام، فهم قرآن، تدبر در قرآن نیز کار می شود و مربیان در حوزه های مختلف تخصصی نیز با مخاطبان ارتباط دارند.
برنامه ها در طول سال برای مخاطبان استمرار دارد و طیف شرکت کنندگان از تنوع اجتماعی برخوردار است.
علاوه بر این فعالیت های اجتماعی این مجموعه در قالب هیأت دخترانه نیز دنبال می شود که مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته است.
به عقیده خانم ثانوی، نقطه مطلوب در فعالیت های این موسسه، استمرار برنامه های آموزشی برای مخاطبان در یک بازه زمانی حدود 8 ساله است. ضمن اینکه در زمینه سرفصل های آموزشی نیز نقطه مطلوب موسسه، زمانی است که خود به تولید سرفصل ها اقدام کنند. او اعتقاد دارد که هم افزایی و به اشتراک گذاشتن تجربیات میان موسسات مشابه و همسو، می تواند به تقویت و ارتقای فعالیت ها منجر شود.
ضمن اینکه بیش از کار کمی و بالابردن تعداد مخاطبان، به کار کیفی اعتقاد دارد. برای او کثرت تعداد مخاطبان چندان اهمیت ندارد و معتقد است حتی اگر فعالیت های او و همراهانش بتواند در طیف کوچکی از مخاطبان نیز موثر باشد، باز هم به نقطه مطلوب خود رسیده اند.

---