استاد پناهیان: چقدر لذتبخش است از زبان اباعبدالله الحسین (ع) با خدا مناجات کنیم. من همیشه در دعای عرفه گفتهام: خدایا! من نیامدهام دعا بخوانم. آمدهام دعا خواندن امام حسین (ع) را تماشا کنم و با اشک ریختنش، اشک بریزم. با ناله های او همنوا بشوم. لابد هر عنایتی به حسینت بکنی، به ما هم خواهی داشت. انشاءالله یک روز در همین دعای عرفه، آنقدر خدا گناهمان را ببخشد و بدیهایمان را جبران کند؛ که برای لحظهای هم که شده صدای حسین فاطمه (س) را بشنویم، وقتی که دارد با خدا مناجات میکند …
برچسباستاد پناهیان امام حسین ع پبام معنوی حضرت فاطمه سلام الله علیها دعای عرفه یاران خراسانی
مطلب پیشنهادی
نام آن گرچه بقیع است… ولی عرش خداست…
اینجا بقیع است و این خاک، گنجینه دار فریادی است که قرن ها، ارباب جور آن را در سینه ما محبوس کرده اند.حکایت بقیع، حکایت غربت است، غربت اسلام و با که باید این راز را باز گفت که اسلام در مدینه النبی از همه جا غریب تر است. سالروز تخریبِ قبور ائمه بق