تصویر

شهید محمدتقی سالخورده: ان شاءالله که خداوند مرگم را شهادت در راه خودش قرار بدهد. سالهاست که تنها آرزویم شهادت در راه خداست.و سالهاست که در هر نمازی که میخوانم اجابت این آرزو را از خدا میخواهم...سعی کردم تمام کارهایم را با محوریت این آرزو انجام بدهم.

استاد پناهیان: اگر عمیقا به قدرت و مهربانی خدا ایمان داشته باشیم قوی ‌می‌شویم و قوت قلب پیدا می‌‎کنیم. کسی که قوت قلب داشته باشد، نه تنها دیگران نمی‌توانند او را بترسانند بلکه از او خواهند ترسید و امواج قدرت روحی او که ناشی از قدرت خداست موجب می‌شود

شهید حسن باقری: در این موقعیت زمانی و مکانی ، جنگ ما جنگ کفر است و هر لحظه مسامحه و غفلت، خیانت به پیامبر (صلی الله علیه و آله) و امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و پشت پا زدن به خون شهداست. ملت ما باید خودش را آماده هر گونه فداکاری بکند.

استاد پناهیان: متدین هایی که اهل دعا و مناجات نیستند باید به دینداری خود تردید کنند. جامعه دینی باید محفل دعای پر رونقی داشته باشند و الا متدینین را غرور و نخوت فرا می‌گیرد و مردم را از دینداری متنفر خواهد کرد. اگر آدم‌های خوب اهل تضرع باشند، برای آد

شهید سجاد زبرجدی: اگر درد و دل داشتید و یا خواستید مشورت بگیرید بیایید سر مزارم، به لطف خداوند حاضر هستم.من منتظر همه شما هستم. دعا می کنم تا هرکسی لیاقت داشته باشد شهید شود. خداوند سریع الاجابه است، پس اگر می خواهید این دعا را برای شما انجام دهم شما

استاد پناهیان: ما غالبا استعداد اشک ریختن در نماز را داریم ولی اشتباها تصور می‌کنیم باید برای اشک ریختن جای دیگری غیر از نماز و محفل دیگری غیر از سجاده پیدا کنیم در حالی که اگر در خود بگردیم عوامل متنوع و زیبایی برای اشک ریختن پیدا خواهیم کرد. اشک عل

شهید محمدبلباسی: دشمنان این نظام به سپاه چشم طمع دوخته اند، زیرا سپاه خار چشم دشمنان شده است و میخواهند با دنیاطلبی و اشرافیگری ما را خنثی کنند.

استاد پناهیان: عفاف یعنی حیا داشتن و هوس نداشتن برای خوردن غذای دیگران. عفاف پذیرفتن محدودیت‌های دنیاست با لبخند رضایت.

شهید احمد متوسلیان: هر شهرى را که توسط اسرائیلى‌‏ها محاصره شده، با در محاصره انداختن نیروهاى دشمن آزاد خواهیم کرد و اسرائیل را به سقوط مى‏‌کشانیم. روزى را نزدیک خواهیم کرد که اسرائیل چنان بترسد و در فکر این باشد که مبادا از لوله سلاحمان، به جاى گلوله

استاد پناهیان: خدایا بزرگترین لطفی که به من کردی زمینه همه خطاهایم و مقدمه دوری بی حدم از تو شد مرا آدم آفریدی و احترام گذاشتی و آزاد کردی تا خودم بفهمم و تصمیم بگیرم و تلاش کنم و مقاومت کنم تا از پیروزی من بر باطل خرسند شوی و مرا در آغوش بگیری اما م