نگارخانه

استاد پناهیان: عارف شجاع می‌شود و هیچ عاملی مثل عرفان انسان را به اوج شجاعت آن هم همراه با عقلانیت نمی‌رساند. بیش از هر کسی سیاستمداران به شجاعت نیاز دارند.

استاد پناهیان: عارف شدن یعنی از خود گذشتن و به خدا پیوستن و مهمترین مصداق به خدا پیوستن یعنی فدای سعادت انسان‌ها شدن؛ و این یعنی در عرصه سیاست فعال شدن.

استاد پناهیان: معنویت حقیقی، انسان را به سرنوشت مردم و سیاست، حساس و بصیر می‌کند و معنویت کاذب انسان را دچار بی‌اعتنایی به جامعه و بلاهت سیاسی می‌کند.

استاد پناهیان: تا وقتی مردم یک جامعه سیاست‌ورزی را مهمترین تکلیف الهی خود ندانند، به مرز سعادت نمی‌رسند. قضاوت‌های عادلانه سیاسی مهمترین تکلیف دینی است.

استاد پناهیان: همانطور که بدترین نوع ظلم و خیانت را سیاستمداران انجام می‌دهند، بالاترین خدمت و عبادت را هم تنها سیاستمدارن و قدرتمندان می‌توانند انجام دهند.

استاد پناهیان: تشکیلاتی مثل «بسیج» یا اداره‌کنندگان یک هیئت و اساساً هر نوع تشکّل مؤمنین در کنار همدیگر، همگی بنا بوده ما را در جهت «اجتماع من القلوب» رشد بدهد. گیر کار ما اینجاست! این‌را باید درست کنیم. گیر ما دشمنان نیستند، گیر ما در ضعف بسیجی‌ بود

استاد پناهیان: مردمی که بی تقوایی مسئولان‌شان برایشان اهمیت نداشته باشد، باید منتظر ظلم‌ها و ناامنی‌های فراوان باشند. این خلاصۀ فریادهای فاطمۀ زهرا (س) است.

استاد پناهیان: مرگ پایان زندگی نیست، پایان فرصت است. پایان فرصت مسابقه، فرصت رشد، فرصت پرواز. ولی پایان فرصت بودن نیست. ما خواهیم ماند با نتایجی که به دست آورده‌ایم و فرصت‌‌هایی که از دست داده‌ایم و دیگر باز نخواهند گشت. البته پس از مرگ یک فرصت جاودا

استاد پناهیان: خدا به آدم‌ها به صورت محدود قدرت، امکانات و آزادی می‌دهد تا خودداری، ایثار و بلند همتی‌شان را بیازماید. اگر شکست بخورند باز در فرصتی دیگر آنها را امتحان می‌کند تا پایان عمر. اما اگر شکست نخورند به صورت نامحدود به آنها قدرت، امکانات و آ

علی زیباترین نام جهان است، علی ذکر لب صاحب زمان است/ به کوری دو چشم اهل انکار، فقط حیدر امیر مؤمنان است #روز_پدر