نگارخانه

شهید مصطفی چمران: خوش دارم كه در نیمه های شب در سكوت مرموز آسمان و زمین به مناجات برخیزم. با ستارگان نجوا كنم و قلب خود را به اسرار ناگفتنی آسمان بگشایم. آرام آرام به عمق كهكشان ها صعود نمایم، محو عالم بی نهایت شوم، از مرزهای عالم وجود درگذرم و در وا

استاد پناهیان: قضاوت نکردن درباره دیگران یکی از مهمترین عوامل آرامش روحی در یک جامعه‌ است. در یک جامعه دینی باید این عامل بیشتر باشد ولی معمولا کمتر است.

شهید حسین خرازی: اگر برای خدا جنگ می‌کنید احتیاج ندارد به من و دیگری گزارش کنید. گزارش را نگه دارید برای قیامت. اگر کار برای خداست گفتن برای چه؟

استاد پناهیان: آدم دوست دارد خوبی‌ها و رنج‌های خود را برای دیگران تعریف کند و یا آنها را از زبان دیگران بشنود؛ اما خدا دوست دارد شایستگی مصاحبت با او را پیدا کنیم، برای همین باید اینگونه گفتگوها را با دیگران کم کنیک! نباید دنبال آبرو پیش دیگران و گدا

شهید سیدمرتضی آوینی: بسيجي عاشق كربلاست، و كربلا را تو مپندار كه شهري است در ميان شهرها و نامي است در ميان نام‌ها. نه، كربلا حرم حق است و هيچ‌كس را جز ياران امام حسين راهي به سوي حقيقت نيست. كربلا، ما را نيز در خيل كربلاييان بپذير. ما مي‌آييم تا بر خ

استاد پناهیان: انسان اسیر علاقه‌هاست و از پاسخ دادن به علاقه‌های خودش سیر نمی‌شود. از یک علاقه به علاقه‌ای دیگر سیر می‌کند، ولی دست از تلاش برای رسیدن به علاقه‌هایش برنمی‌دارد. و این بد نیست. فقط لازم است سطح علاقه‌هایش را بالا ببرد.

شهید مهدی زین الدین: هر گاه در شب جمعه شهدا را یاد کنید؛ آن ها شما را نزد اباعبدالله علیه السلام یاد می کنند.

استاد پناهیان: حداقل مهربانی احوال‌پرسی است و حداکثر مهربانی در فهمیدن احوال دیگران و مراعات آنهاست. مشغول خود بودن و خودبینی مانع فهمیدن احوال دیگران است.

شهید احمد کاظمی: اگر می خواهید تاثیر گذار باشید اگر می خواهید به عمر و خدمت و جایگاهتون ظلم نکرده باشید ما راهی به جز اینکه یک شهید زنده در این عصر باشیم نداریم.

استاد پناهیان: زندگی مسافرتی در حال بازگشت است. شبیه مسافرت‌هایی نیست که رفت و برگشت دارد. از همان اول، حرکت برای بازگشتن آغاز می‌شود. آغاز زندگی از بیرون شهری است که از آن خارج شده‌ایم و به سوی آن برمی‌گردیم. ما آن شهر را ندیده‌ایم و الا شاید از آن