یاران خراسانی شبکه فعالان فرهنگی اجتماعی انقلاب اسلامی خراسان رضوی
در کوهستان از توابع داراب استان فارس متولد شد. مقدمات طلبگی را در همان منطقه گذراند و در شیراز سطوح عالیه و مقداری فلسفه آموخت. سپس به مشهد آمد و مدتی از دروس اساتید حوزه مشهد به ویژه دروس آیت الله میرزا مهدی اصفهانی بهره گرفت. پس از مدتی رهسپار نجف شد و از محضر شیخ محمدحسین اصفهانی(کمپانی)، میرزا محمدحسین نائینی، آقا ضیا عراقی و سید عبدالهادی شیرازی استفاده کرد و موفق به دریافت اجازه اجتهاد از برخی آیات عظام گردید. به ایران بازگشت و دوسال در حوزه علمیه قم در درس مرحوم آیت الله بروجردی شرکت کرد در سال ۱۳۴۰ به مشهد مراجعت کرد و به تدریس و تربیت طلاب پرداخت.
در تداوم قیام امام خمینی(ره) با آیات عباس واعظ طبسی، سید علی خامنه ای و شهید هاشمی نژاد همکاری نزدیک داشت. در سال های اوج مبارزه ی عمومی و علنی مردم، وی می کوشید تا از علمای مشهد برای نشر اعلامیه های ضد رژیم امضا بگیرد. او در تمام وقایع انقلاب در شهر مشهد حضور فعال داشت. در روزهای نزدیک به بازگشت امام خمینی از تبعید، به تهران رفت و در وقایع تهران ازجمله در تحصن دانشگاه تهران سهیم بود، به دنبال تحصن در مسجد دانشگاه تصمیم گرفتند که در قم نیز چنین تحصنی را برپا کنند؛ لذا با موافقت آیات: شهاب الدین مرعشی نجفی و محمدرضا گلپایگانی در مسجد اعظم قم تحصن کردند و همان شب به تهران بازگشتند. پس از پیروزی انقلاب، از طرف امام خمینی به عنوان اولین امام جمعه شهر مقدس مشهد منصوب شد و در مجلس خبرگان قانون اساسی به عنوان نماینده خراسان انتخاب گردید. همچنین در دوره های اول و دوم مجلس خبرگان رهبری نماینده‌ی استان خراسان در آن مجلس بود. وی در قبل و بعد انقلاب با انجام اقدامات اجتماعی همانند تأسیس حمام عمومی، منبع آب آشامیدنی، حسینیه و مسجد، مدرسه، سدهای خاکی، تأسیس چندین شرکت برای افراد کم درآمد، آثار بسیاری از خود برجای گذاشت. همچنین وی مدرسه علمیه ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه) و مدرسه اسلام شناسی بانوان در مشهد را تأسیس کرد. پس از پیروزی انقلاب که در بیشتر شهرهای کشور نماز جمعه برپا می شد، هنوز در مشهد امام جمعه‌ای تعیین نشده بود؛ بنابراین وی به دعوت عده ای از دانشجویان و روحانیان ازجمله شهید حجت الاسلام کامیاب نماز وحدت را در محوطه ی بیمارستان امام رضا (ع) اقامه کرد. پس از مدتی امام خمینی ایشان را به امامت جمعه ی مشهد تعیین کردند. سرانجام او در عصر ۱۶ مرداد ۱۳۷۹ در ۸۵ سالگی دار فانی را وداع گفت و در دارالزهد حرم مطهر رضوی مدفون گشت. در پیام رهبر معظم انقلاب به مناسبت رحلت او آمده است: «اطلاع يافتم كه عالم مجاهد مرحوم آيت الله آقاي حاج شيخ ابوالحسن شيرازي (اعلی الله مقامه) پس از دوران بيماري طولاني و پررنج، دار فاني را وداع گفته و به لقاء پروردگار شتافته است. حضور شجاعانه‌ي اين روحاني کهن سال در میدان های مبارزه با رژيم طاغوت و سپس شركت ايشان در مجلس خبرگان و مسند امامت جمعه‌ي مشهد مقدس و نيز تلاش و فعاليتي كه در دوران جنگ تحميلي در جبهه و پشت جبهه نشان دادند سندهاي افتخاري است كه از حافظه‌ي مردم عزيز اين خطه‌ي مبارك زدوده نخواهد شد و بي گمان همه‌ي ارادتمندان به روحانيت اسلام، ياد و خاطره‌ي ايشان را گرامي خواهند داشت.»
