یاران خراسانی شبکه فعالان فرهنگی اجتماعی انقلاب اسلامی خراسان رضوی
در سال ۱۲۷۹ همراه پدر خود آیت الله میرزا موسی به سبزوار رفت و در آنجا به تحصیل علوم دینی پرداخت. در سال ۱۲۸۶ برای ادامه تحصیل وارد مشهد شد و در مدرسه فاضلخان حجره گرفت و از محضر دانشورانی چون شیخ حسن برسی، میرزا محمدباقر مدرس رضوی، میرزا عبد الجواد ادیب نیشابوری و… علم آموخت. در هنگام تحصیلات در حوزه مشهد، شاهد فاجعه تاریخی به توپ بستن گنبد و حرم مطهر رضوی در سال ۱۲۹۱ بود و این فاجعه را در یادداشت های منتشرنشده خود منعکس کرده است.
پس از ازدواج با دختر یکی از علمای سبزوار، ۶ سال در این شهر اقامت کرد. در این مدت ضمن تدریس فقه و اصول را از محضر پدر و حکمت را نزد افتخار الحکما، شاگرد کم مانند ملا هادی سبزواری فراگرفت. پس از فوت پدر و طبق وصیت او ، برای ادامه تحصیل به نجف رفت و فقه و اصول را در سامرا نزد آیات میرزا حسین نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی ، آقا ضیاء عراقی و حاج سید محمد فیروزآبادی فراگرفت و از همه اساتید خود اجازه اجتهاد دریافت نمود و به «فقیه سبزواری» اشتهار یافت. در نجف نیز از محضر آخوند خراسانی، سید محمدکاظم یزدی، شیخ حسین مامقانی، آیت الله شربیانی، سید محمد بحرالعلوم و… بهره برد. در ۳۸ سالگی به درخواست مردم سبزوار به ایران بازگشت و در مشهد ساکن شد و به تدریس فقه و اصول و فلسفه و نیز اقامه نماز جماعت روی آورد و خدمات اجتماعی و عمرانی کمنظیری انجام داد. مدرسه باغ رضوان را با ۱۶ هزار مترمربع مساحت در سال ۱۳۳۰ شمسي ساخت و تکیه سيدها را احداث كرد. درمانگاه رازي را تكميل كرد و ۱۲۰ باب منزل در خيابان نخريسي و ۲۵ باب منزل در خيابان خواجهربيع براي سيلزدگان بنا نهاد و ۲۵۰۰ قطعه زمين به طلبه ها و فضلاي حوزه مشهد واگذار كرد که در مشهد به کوی طلاب شهرت دارد و دهها مسجد را در محلات مختلف مشهد ساخت. از دیگر خدمات وی احداث شبستان شرقی مسجد جامع سبزوار و تأسیس مدرسه علمیه برای طلاب سبزوار و نیز تأسیس مدرسه علمیه در کویته پاکستان بود. همچنین با توجه به سرمای شدید مشهد در فصل زمستان و محدودیت امکانات گرمایشی قشر طلاب و اقشار فقیر دیگر، مرحوم فقیه سبزواری تلاش می کرد در حد توان خود، ذغال و خاک ذغال طلاب و اقشار دیگر را در فصل زمستان هرسال تأمین کند. در ماجرای کشتار مسجد گوهرشاد از افرادی بود که در بطن تحصن حضور داشت و سعی اش بر آن بود که با توجه به جدیت رژیم در سرکوب ماجرا، افراد را نصیحت و متفرق کند که البته تلاش و رایزنی او با استاندار با توجه به ورود مستقیم شاه به موضوع، برای جلوگیری از کشتار نتیجه ای در بر نداشت. برخی از شاگردان شهیر وی عبارتند از: آیت الله مرعشی نجفی، عباس واعظ طبسی، محمدتقی شریعتی، محمدابراهیم آیتی، میرزا مهدی الهی قمشه ای، سید محمدتقی آل هاشم، علامه بلخی، حجت هاشمی خراسانی، شفیعی کدکنی و… عاقبت در ۲۴ شوال ۱۳۸۴ ق رحلت نمود و در محل مدرسه باغ رضوان به خاك سپرده شد. هم اکنون با توسعه حرم مطهر حضرت ثامن الحجج علیه السلام، مزار وی در نزدیکی بست طبرسی شمالی و در جوار مقبره شیخ طبرسی در محوطه گلکاری شده واقع شده است.
