بایگانی برچسب: استاد پناهیان

استاد پناهیان: خدا که از ما کار نمی‌خواهد؛ بلکه می‌‌خواهد ما آدم شویم. اما بعضی‌ها فردی کار می‌کنند تا موفق باشند، و حاضر نیستند جمعی کار کنند تا آدم شوند. در حالی که آدم شدن مهم است نه موفقیت؛ و آدم شدنِ تو در تحمل جمع است. موفقیت های کلان هم در پی

استاد پناهیان: نور ذکر مانند بوی خوش، قابل توصیف نیست. فقط می‌شود آن را تجربه کرد. جاذبه‌ای که نور ذکر در آدم ایجاد می‌کند فراتر از یک عاطفه و محبت ساده است.

استاد پناهیان: طبیعت‌گرایی در اصل کار اهالی معنویت و دیانت است. دین انسان را از لذائذ غیر طبیعی که سطحی هستند، منع می‌کند تا به لذات عمیق در طبیعت برسیم.

استاد پناهیان: دعا یعنی تکرار حرف‌های خوب و بیان آرزوهای بلند در محضر خدا. حیف است در خانۀ خدای با عظمت، حرف‌های کوچک بزنیم. دعاهای بزرگ، ما را همنشین خدا می‌کند.

استاد پناهیان: سفر انسان را از پوسیدن نجات می‌دهد و باعث جاری شدن آب تازه در برکۀ وجود آدمی است. بهترین سفر نتیجه‌اش رسیدن به بیشترین تغییرها و طراوت‌هاست.

استاد پناهیان: کوهنوردی هم غرورآفرین است هم تواضع آور. چون با قله‌ها همنشین می‌شوی و بالا می‌روی عظمت پیدا می‌کنی و چون از پا می‌افتی، کوچکی خود را می‌یابی.

استاد پناهیان: آسمان ما را با جهان بی‌نهایت آشنا می‌کند و عظمت هستی را به ما نشان می‌دهد. شب‌ها بهترین زمان برای اندیشیدن در بی‌کرانگی جهان است. از دست ندهیم.

استاد پناهیان: اگر در کوهسار زندگی خود را رها کنی، جاذبۀ زمین تو را به اعماق دره‌ها خواهد کشاند. خودت را جمع کن تا جاذبۀ آسمانی قله‌ها تو را بالا ببرد.

استاد پناهیان: آدم شدن ما در تحمّل جمع است! «عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ» که حضرت فرمود، یعنی تجمع ما باید قلبی باشد. نه اینکه در تشکیلات، از همدیگر نفرت پیدا کنیم! چرا در یک کار جمعی از کوره در برویم، و جمع را به‌هم بزنیم؟ چرا تحمل ما در برابر

استاد پناهیان: خدا به ما مهلت می‌دهد برای اینکه بفهمیم فهم ما برای خدا مهمتر از هرچیز است. اگر در این دنیا آنچه را باید، فهم نکنیم روز قیامت به ما خواهند فهماند.