بایگانی برچسب: امام على علیه السلام

بی رغبتی به دنیا بزرگترین آسایش است. (تصنیف غرر، ح ۶۰۷۷)

دوست، دوست نخواهد بود، مگر آن که برادرش را در سه حال نگه دارد: در سختی‌اش، در غیبت او و پس از مرگش. (نهج البلاغه، حکمت ۱۳۴)

بدترین دشمن آدمی خشم و شهوت اوست، پس هر کس آن دو را در اختیار بگیرد، مقامش بالا می‌رود و به هدفش می‌رسد. (میزان الحکمه، ج ۸، ص ۴۴۷)

در آغاز سردی هوا خود را از سرما حفظ کنید و در پایان آن از آن استقبال کنید؛ زیرا سرما با بدن ها همان می کند که با درختان می‌کند؛ در آغاز (برگ درختان را) می‌سوزاند و در پایان می‌رویاند. (نهج البلاغه، حکمت ۱۲۸)

از پرخوری بپرهیزید؛ چرا که موجب قساوت دل، سستی درنماز و تباهی بدن می‌شود. (عیون الحکم و المواعظ، ص ۱۰۱)

مومن کم حرف و پر کار است و منافق پر حرف و کم کار (تحف العقول، ص ۳۹۷)

شما و آرزوهای شما در این دنیا، میهمانانی موقت هستید. (نهج البلاغه، خطبه ۱۲۹)

آفت علما، ریاست طلبی است. (میزان الحکمه، ج ۹، ص ۲۲۱)

در دنیا مانند کسی باش که در خانه‌ای ساکن است و مالک آن نیست و منتظر رفتن است. (تحف العقول، ص ۲۹۸)

با عزم و اراده، به جنگ سستی بروید. (میزان الحکمه، ج ۱۰، ص ۱۳۴)