بایگانی برچسب: استاد پناهیان

استاد پناهیان: اگر می‌توانستیم ببینیم، با همۀ اختیار و آزادی که داریم، چگونه هر لحظه تحت هزاران تدبیر و تقدیر پیچیدۀ پروردگار قرار داریم، که هم ما را حفظ می‌کنند و هم در مسیر خاص متناسب با ما قرارمان می‌دهند، از خدا حساب می‌بردیم و در مقابل مقام ربوب

استاد پناهیان: اگر محبت در انسان نبود علم و عقل هم به کار نمی‌آمدند. کار علم این است که راه را جلوی پای محبت روشن نماید، و کار عقل این است که محبت را تا می‌تواند در مسیر دانایی سوق دهد. همۀ دعواها بر سر محبت است. باید از اول نگذاریم دل به هر سویی برو

استاد پناهیان: وقتی شما در یک زندگی جمعی با هم پیوند تشکیلاتی برقرار کردید، تازه دعوا شکل می‌گیرد. کما اینکه یک دختر و پسر تا وقتی ازدواج نکرده‌اند فقط قربان صدقۀ هم می‌روند؛ اما بعد از ازدواج، درگیری‌ها شروع می‌شود! چرا؟ چون پیش هم گیر کرده‌اند و با

استاد پناهیان: علاقۀ خدا به ما بیشتر از آن است که اجازه بدهد به راحتی خود را نابود کنیم، یا کسی به سهولت ما را خراب کند. او می‌داند ما کسی را غیر از او نداریم که حمایت و هدایتمان کند. خدا اساساً ما را از سر علاقه آفریده و هر کسی می‌تواند در زندگی خود

استاد پناهیان: شنیدن امواج صوتی مانند سپردن خود به امواج دریاست. گاهی یک موج می‌تواند انسان را غرق کند و یک موج می‌تواند موجب به اوج رسیدن انسان بشود. گاهی یک موج انسان را به ساحل می‌رساند و یک موج از ساحل انسان را به قعر دریا می‌برد. در مقابل امواج

استاد پناهیان: دیدن مانند غذا خوردن است، هر چیزی را ببینی گویی آن را میل می‌کنی. خدا فرموده است انسان باید به طعام خود نگاه کند. یعنی ببیند چه چیزی وارد روحش می‌شود. دیدن، عبور صحنه‌ها از مقابل چشم ما نیست. هر چیزی را می‌بینیم با همۀ آلودگی‌ها و پاکی

استاد پناهیان: تفکر مانند قدم زدن است باید ببینی که در کجا و در چه هوایی قدم می‌زنی، و به سوی کدام هدف قدم برمی‌داری. بعضی‌ها هنگام قدم زدن به سوی هیچ محبوبی نمی‌روند؛ فقط دور می‌زنند. بعضی‌ها در گلستان قدم برمی‌دارند، ولی بعضی‌ها در سنگلاخ راه می‌رو

استاد پناهیان: محبت برای روح انسان مانند آب برای جسم است. خشکی روحی مانند خشکی جسم برای انسان بیماری‌زاست. محبت کردن به دیگران مانند آبیاری زیباست. اگرچه وقتی یک باغ را آبیاری می‌کنی خارها را هم آب داده‌ای، ولی نباید به گیاهی آب داد که انرژی نهال‌های

استاد پناهیان: از هزار راه می‌شود به خدا رسید و هیچ راهی برای انکار خدا وجود ندارد. به هزار دلیل باید خدا را اطاعت کرد و هیچ دلیلی برای معصیت وجود ندارد. به هزار طریق می‌شود به خدا دلگرم شد و هیچ دلگرمی در دوری از خدا وجود ندارد. اما با این همه دلیل

استاد پناهیان: آرامش پایۀ همۀ خوشی‌ها و لذت‌هاست. اگر به خاطر یک لذت، آرامش خود را از دست بدهیم در واقع آن لذت را هم از دست داده‌ایم. هیچ خوشی و لذتی نباید آرامش ما را بهم بریزد. لذت گناه در ذات خود توأم با استرس و نگرانی است و موجب سلب آرامش است.