بایگانی برچسب: استاد پناهیان

استاد پناهیان: محبوبیت شهدا در یک جامعۀ خوب امری طبیعی است و قاعده‌ای ساده دارد. هر کس صادقانه و فداکارانه عبادت و خدمت کند، مانند شهیدان محبوب خواهد بود.

استاد پناهیان: ما از مرگ می‌ترسیم چون پایان‌یافتن فرصت حیات را دوست نداریم. تنها راه جاودانه شدن و زنده ماندن شهادت است. شهدا بهتر از ما درحال زندگی هستند.

استاد پناهیان: برای رسیدن به بهترین حالت ملاقات با خداوند مقتدر و مهربان باید به شهادت رسید. ملاقات با خدا تنها نیاز حقیقی انسان و بالاترین لذت حیات است.

استاد پناهیان: شهادت فرصتی است برای رسوایی دل‌های عاشق و آگاهی مردم از خوبی‌های خوبانی که گمنام بوده‌اند و محل اثبات صداقت و شجاعت مدافعان حق است.

استاد پناهیان: دین برای آدم بلند همت است و به مذاق کسی که بلند پرواز است، خوش می‌آید. باید ببینیم چه چیز آدم را از همت بلند باز می‌دارد؟ تربیتی که قلّه‌گرا نیست و قلعه‌محور است، تبلیغاتی که بزرگنمای اشیاء کوچک است و هر نوع فقر مادی و جهل معنوی، همت ب

استاد پناهیان: هر چه بر سنّ آدم افزوده می‌شود سطح نگاهش بالاتر می‌رود، زمان را کوتاه می‌بیند و زمین را کوچکتر می‌یابد. اگر ارتفاع سطح نگاهش به بالاترین حدّ خود برسد، قیامت را هم می‌بیند. گویی وقتی سطح نگاه انسان بالا می‌رود، خودِ او را نیز به پرواز د

استاد پناهیان: گنه‌کارهای کوچه و بازار را مانع اصلی ظهور نبینید؛ مسألۀ اصلی ما مؤمنین هستیم! اما نه در زندگی فردی! اگر شما یک فرد باتقوا باشید که حتی یک ‌گناه در خلوت نداشته باشید، حداکثر نمرۀ ۱۰ از ۲۰ می‌گیرید! بقیه‌اش به زندگی اجتماعی شما برمی‌گردد

استاد پناهیان: اوائل انقلاب مسلمان بودن مغتنم بود. بعد کم‌کم معلوم شد مسلمانی دردی را دوا نمی‌کند و فرد باید مومن هم باشد و اسلام در قلبش نفوذ کرده باشد. بعد به مرور معلوم شد بعضی‌ها ایمان دارند اما نه به تمام دین؛ این هم به درد نمی‌خورد و ایمان به ت

استاد پناهیان: عرصۀ سیاست نیازمند پیشرفته‌ترین نوع تقوا است و به بیشترین حد از عدالت یعنی تقوا محتاج است. ضرورت تقوا برای سیاستمداران بسیار بیشتر از عامۀ مردم است. برخورداری از بصیرت و قدرت ناشی از تقوا، بیش از همه برای سیاسیون لازم است. همچنانکه تقو

استاد پناهیان: در دنیا بسیاری از مردم حوصلۀ فعالیت سیاسی ندارند و توجهشان به امور سیاسی در حدّ تأمین مایحتاج خودشان است. بنابراین از مهارت‌ها و تحلیل سیاسی عمیقی هم برخوردار نمی‌شوند، اهل خطر کردن هم نیستند. این وضعیت در طول تاریخ موجب شده است اقلیت‌