زياده گويى، موجب لغزش حكيم و خستگى بردبار است. پس زياده گويى مكن كه مايه رنج خواهى بود و تفريط مكن كه مايه اهانت خواهى بود. (غررالحكم حدیث ۲۰۰۹)
توضیحات بیشتر »زياده گويى، موجب لغزش حكيم و خستگى بردبار است. پس زياده گويى مكن كه مايه رنج خواهى بود و تفريط مكن كه مايه اهانت خواهى بود. (غررالحكم حدیث ۲۰۰۹)
توضیحات بیشتر »