بایگانی برچسب: ظهور

حضرت دارای غیبتی است که روزهایش زیاد و مدتش طولانی است؛ پس افراد مخلص، منتظر ظهور او هستند و افراد شکاک، منکر او هستند. (منتخب الاثر، ص ۲۲۴) #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

ظهوری نیست مگر به اجازه خداوند متعال، و آن هم پس از زمان طولانی و قساوت دلها و فراگیر شدن زمین از جور و ستم. (احجاج طبرسی، ج ۲، ص ۲۷۸) #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

استاد پناهیان: اصل مهدویت، یعنی اقامۀ حق در عالم توسط ولی‌الله الاعظم و یاران او. این نیاز به تشکیلات و نیروهای تشکیلاتی دارد. طلبه‌های حوزه، چقدر می‌توانند کار جمعی کنند؟ بسیجی‌ها و هیأتی‌ها چقدر می‌توانند کار جمعی کنند؟ ما باید توسط نیروهای مذهبی گ

استاد پناهیان: خدا که از ما کار نمی‌خواهد؛ بلکه می‌‌خواهد ما آدم شویم. اما بعضی‌ها فردی کار می‌کنند تا موفق باشند، و حاضر نیستند جمعی کار کنند تا آدم شوند. در حالی که آدم شدن مهم است نه موفقیت؛ و آدم شدنِ تو در تحمل جمع است. موفقیت های کلان هم در پی

استاد پناهیان: آدم شدن ما در تحمّل جمع است! «عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ» که حضرت فرمود، یعنی تجمع ما باید قلبی باشد. نه اینکه در تشکیلات، از همدیگر نفرت پیدا کنیم! چرا در یک کار جمعی از کوره در برویم، و جمع را به‌هم بزنیم؟ چرا تحمل ما در برابر

استاد پناهیان: در کشور ما مشکل ریشه‌ای، عدم توانایی مؤمنین برای زندگی جمعی است؛ آن‌هم نه زندگی جمعی به‌معنای حداقلی کلمه، بلکه به‌معنای حداکثری کلمه که «کار تشکیلاتی» است. مشکل ما اینجاست که خودمان را در این موضوع، رشد نداده‌ایم. اصلاً به ذهن خیلی از

استاد پناهیان: تشکیلاتی مثل «بسیج» یا اداره‌کنندگان یک هیئت و اساساً هر نوع تشکّل مؤمنین در کنار همدیگر، همگی بنا بوده ما را در جهت «اجتماع من القلوب» رشد بدهد. گیر کار ما اینجاست! این‌را باید درست کنیم. گیر ما دشمنان نیستند، گیر ما در ضعف بسیجی‌ بود

استاد پناهیان: وقتی شما در یک زندگی جمعی با هم پیوند تشکیلاتی برقرار کردید، تازه دعوا شکل می‌گیرد. کما اینکه یک دختر و پسر تا وقتی ازدواج نکرده‌اند فقط قربان صدقۀ هم می‌روند؛ اما بعد از ازدواج، درگیری‌ها شروع می‌شود! چرا؟ چون پیش هم گیر کرده‌اند و با

استاد پناهیان: ظهور، منتظرِ اینست که ما زندگی جمعیِ برآمده از تقوا و زندگی تشکیلاتیِ مبتنی بر فضایل اخلاقی داشته باشیم و خداپرستیمان را در روابط اجتماعی نزدیک به هم ببینیم! اگر راست می‌گوییم با هم کار کنیم، و بعد اگر برخی منافعِ به‌دست آمده با استعدا

استاد پناهیان: مسیر رشد ما باید به آنجا برسد که بتوانیم در روابط اجتماعی، امتحانات‌مان را پس بدهیم. ولی ما فوق‌العاده زرنگیم و برای اینکه گیرِ امتحانات اجتماعی سخت نیفتیم، با هم کار تشکیلاتی نمی‌کنیم، و ارتباط‌مان را در حد یک «سلام و علیک» نگه می‌دار