(ادب) آن است که از خانه که خارج می شوی به هرکسی برخورد می کنی او را برتر از خود بینی (یعنی همیشه دیگران را از خود بهتر بینی و احترام آنها را نگهداری) (موسوعة کلمات الامام الحسین علیه السلام، ص ۹۱۰)
توضیحات بیشتر »امام حسین علیه السلام
شُكرُكَ لِنِعمَةٍ سالِفَةٍ يَقتَضى نِعمَةً آنِفَةً؛ شكر تو بر نعمت گذشته، زمينه ساز نعمت آينده است. نزهة الناظر و تنبیه الخاطر،ص۸۰
توضیحات بیشتر »