بایگانی برچسب: پبام معنوی

استاد پناهیان: قدرت انسان آنقدر زیاد است که می‌تواند با عظمت ترین تغییرات را در عالم اینجا کند، با عظمت‌ترین تغییر در عالم تغییر نظر خداست. تنسان می‌تواند با استغفار خدای قهار را از خود راضی کند؛ و با گناه، نظر خدای مهربان را به خود تغییر دهد و با دع

استاد پناهیان: اگر آدم منافع خود را دست خدا ببیند و ضرر های زندگی را در کنترل خدا بداند و بیش از آنکه نگاهش به دیگران باشد، تکیه‌گاهش خدا باشد، آرام خواهد بود و آزادانه رفتار خواهد کرد. اگر دیگران را بدون اذن خدا در زندگی خود موثر بدانی به سادگی عبد

استاد پناهیان: هر چه می‌توانید برای سیدالشهدا خدمتی انجام دهید دریغ نکنید. هیچ کاری برای امام حسین بی دریغ نمی‌ماند. هر که می‌خواهد کاری انجام دهد که مطمین باشد ثمره کارش در عالم جاودانه می‌ماند، برای امام حسین علیه السلام کار کند؛ از برقراری روزه هف

استاد پناهیان: ما هر کدام به سهم خود عامل امتحان اطرافیان‌مان هستمی، بهتر است سعی کنیم تا آنجا که می‌توانیم کسی را امتحان نکنیم و اگر امتحان کردیم سختگیرانه برخورد نکنیم، تا خدا نیز در امتحانات ما سختگیری نکند، بخشیدن خطای دیگران، پاک کردن نتیجه بد ا

استاد پناهیان: اینکه دین ما ر از دنیا بر حذر داشته برای آن نیست که از دنیا بهره نبردیم یا کم بهره‌مند بشویم و یا فقط بی دین‌ها از دنیا بهره ببرند! بلکه برای آن است که اتفاقا تمام بهره خود را از دنیا ببریم و با حرص و ولع، همان بهره اندک را خراب نکنیم،

استاد پناهیان: هر کسی باید تاریخ حیات خودش را به یاد داشته باشد و هر چند وقت یکبار آن را مرور کند، و در حال عبور از تاریخ زندگی خودش، آن را یادداشت کند. ما هر کدام قهرمان زندگی خودمان هستیم. نباید این قهرمان را تنها بگذاریم و باید با مرور گذشته تاریخ

استاد پناهیان: این که روز قیامت کسی نمی‌تواند برای کسی کاری انجام دهد اصلش در این دنیا است؛ در چه زمینه‌ای؟ در این زمینه که هر کسی باید خود پا روی هوای نفس خود بگذارد. کسی نمی‌تواند به جای کسی کاری انجام دهد. اگر کسی را وادار به کار خوبی کنی دیگر این

استاد پناهیان: پرواز آرزوی انسان است. در پرواز احساس رهایی و شکوه جان آدم را لبریز می‌کند. اما سقوط هم نوعی رهایی در خود دارد و بی شباهت با پرواز نیست. برای همین هر کسی سقوط می‌کند و از بند بندگی رها می‌شود، ابتدا احساس آزادی می‌کند، اما پایان سقوط ض

استاد پناهیان: زندگی معمولا ما را از خدا دور می‌کند چون ما نمی‌توانیم آن‌چنان که باید به سوی خدا حرکت کنیم. ولی مناجات با خدا و مرور همه غم‌ها و آرزوها در گفتگو با حضرت پروردگار، انسان را در جایی که باید باشد قرار می‌دهد. خلوت کردن با خدا تمام آسیب‌ه

استاد پناهیان: دوست داشتن آدم‌های بزرگ، انسان را بزرگ می‌کند و دوست داشتن آدم‌ای نورانی به انسان نورانیت می‌دهد. اثر وضعی محبوب، آنقدر زیاد است که انسان باید مراقب باشد مبادا به افراد بی‌ارزش علاقه پیدا کند.