بایگانی برچسب: پبام معنوی

استاد پناهیان: مهم این است که خودت را برای حق بخواهی یا حق را برای خودت بخواهی و الّا حق‌طلبی فطری است. اگر خودت را برای حق بخواهی بهتر به حقّت خواهی رسید.

استاد پناهیان: نبرد برای حق، آدم حق‌طلب را خسته نمی‌کند، بلکه به او قدرت می‌دهد؛ ولی تلاش برای ارضاء خودخواهی، ضعیف کنندۀ اراده و خسته کنندۀ روح آدمی است.

استاد پناهیان: کسی که لذت حق‌طلبی را چشیده باشد فرصت‌طلب نخواهد شد و کسی که اهل تلاش برای احقاق حق است از زرنگ‌بازی برای رسیدن به منافع متنفّر خواهد بود.

استاد پناهیان: حق‌طلبی آدم را اهل تشخیص حق و رعایت حق دیگران بار می‌آورد و از خود گذشتگی را آسان می‌کند بشرطی که حق‌طلبی با حق خود طلبی اشتباه گرفته نشود.

استاد پناهیان: تشخیص حق از باطل کار آسانی نیست، چون همیشه باطل با حق آمیختگی دارد، و حق نیز در مسیر تحققش با مشکلاتی همراه است که گاهی باطل می‌نمایاند.

استاد پناهیان: از حقّ فردی به راحتی می‌توان گذشت و چه بسا علامت حُسن خلق باشد، ولی از حقّ جامعه نباید به سادگی گذشت. بدترین بداخلاقی گذشتن از منافع جامعه است.

استاد پناهیان: حق آرامش بخش است هرچند با دشواری همراه باشد و هیچ مشکلی نمی‌تواند این آرامش را بهم بزند. باطل ناآرامی می‌آورد هرچند موقتا منفعتی داشته باشد.

استاد پناهیان: خانواده اولین پایگاه تمرین تشکل یافتن است. کسی که در زندگی خانوادگی مدارا و محبت کردن را آموخته باشد می‌تواند در زندگی اجتماعی و بالاتر از آن در یک تشکل، اهل مدارا و محبت باشد.

استاد پناهیان: همچنانکه دو قطره آب وقتی به هم نزدیک می‌شوند در هم غرق می‌شوند و یک قطرۀ بزرگتر را تشکیل می‌دهند، مؤمنان نیز وقتی به هم نزدیک می‌شون، مرز منیّت‌ها را از میان بر می‌دارند و یک روح در دو بدن می‌شوند. با چنین روحیه و رویه‌ای از کوچکترین ج

استاد پناهیان: بهترین استاد راهنمای هر کسی خود اوست. ما هر کدام یک استاد بصیر و دلسوز ولی خاموش در درون خود داریم، که باید طی برنامۀ محاسبۀ نفس، زبان او را برای خود باز کنیم.