بایگانی برچسب: پبام معنوی

استاد پناهیان: یکی از سخت‌ترین لحظات زندگی آدم‌های شریف آنجاست که محل امتحان دیگران قرار می‌گیرند. آنها نسبت به شکست دیگران در این امتحان بی تفاوت نیستند و رنج می‌کشند، با آنها مهربانند و برایشان دعا می‌کنند. مثل پدر و مادری که محل امتحان فرزندانشان

استاد پناهیان: تعریف انسان هنگامی که با خداست با وقتی که بی‌خداست، فرق می‌کند. انسان وقتی با خداست: موجودی است که عالی‎‌ترین بهره را از عالم وجود می‌برد و به بالاترین قدرت ها و لذت ها می‌رسد. و هنگامی که بی‌خداست: موجودی سرگردان است که به هر چیزی که

استاد پناهیان: تنها در آخرت نیست که آدم با نور خودش راه می‌رود. در دنیا هم هر کسی با نور خودش مسیرش را روشن می‌کند و راه را تشخیص می‌دهد. باید نورانی بود.

استاد پناهیان: برای افراد سنگدل و بی‌ادب تمسخر کردن دیگران بسیار آسان و باعث تفریح است. ولی یک انسان مهربان و دلسوز به سختی راضی می‌شود دیگران را مسخره کند.

استاد پناهیان: نور معنوی برای انسان مانند آب حیات است. تمام قوای جسمی و روحی انسان باید نورانی‌تر شد و از ظلمت روح جلوگیری کرد.

استاد پناهیان: هر دو صفت مهربانی و نامهربانی به دیگران سرایت می‌کند ولی سرعت سرایت نامهربانی بیشتر است. باید با نامهربانی مثل یک بیماری واگیردار برخورد کرد.

استاد پناهیان: هیچ‌کس از مهربانی ضرر نمی‌کند مگر اینکه خدا آن را جبران خواهد کرد و هیچ‌کس از نامهربانی سود نمی‌کند مگر اینکه خدا از حلقومش بیرون خواهد کشید.

استاد پناهیان: مهربانی عطر گلستان مادری است و پدران هوای بهاری هستند. اگر هوا پاییزی باشد گل‌ها شکفته نمی‌شوند ولی مادران باید سعی کنند گل همیشه بهار باشند.

استاد پناهیان: دین‌داری آسان است. آنچه سخت است، زندگی در دنیاست. اگر دین‌داری سخت جلوه می‌کند به این دلیل است که می‌خواهد سختی دنیا را کاهش دهد و برای این منظور مجبور است دستوراتی بدهد که تا حدی طعم دنیا را داشته باشد مثل دارو برای بیمار. بچه فکر می‌

استاد پناهیان: درک و درد همزادند. اگر می‌خواهی دردمند نباشی نباید اهل درک باشی. اگر اهل درک نباشی دردمند نخواهی بود؛ اما دردمند نبودن معنایش این نیست که زندگی آسوده‌تری داشته باشی. بلکه بخاطر نداشتن یک زندگی اصیل، رنجور خواهی بود.